Η ομιλία του πρώην Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών και Βουλευτή Φθιώτιδας κ. Χρήστου Σταϊκούρα στην καθιερωμένη ετήσια εκδήλωση της κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Επιμελητηρίου Πιερίας.
“Κυρίες και Κύριοι,
Σεβαστέ Άγιε πατέρα,
θα ήθελα κατΆ αρχήν να ευχηθώ σε όλους σας καλή χρονιά, με υγεία δημιουργικότητα, προκοπή, περισσότερη αλληλεγγύη, συνεχή πρόοδο !
Θέλω να ευχαριστήσω το Επιμελητήριο Πιερίας για την πρόσκληση του να συμμετάσχω στο σημερινή εξαιρετική εκδήλωση. Εκδήλωση-θεσμός. Εκδήλωση η οποία, με την μεγάλη συμμετοχή των μελών του, αποδεικνύει το ενδιαφέρον και την αγάπη σας για το θεσμό. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι η εκδήλωση λαμβάνει χώρα σε ένα ιδιαίτερα βεβαρημένο εσωτερικό περιβάλλον. Περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από συνθήκες ασφυξίας και μιζέριας στην οικονομία, απογοήτευσης και παραίτησης στην κοινωνία και πλεονάζουσας διχαστικής όξυνσης στην πολιτική.
Κυρίες και Κύριοι,
Τα 3 τελευταία χρόνια, η δημιουργική ασάφεια, οι αυταπάτες, οι αυτοσχεδιασμοί και οι ιδεοληψίες, επέφεραν τεράστιο κόστος στη χώρα και στους πολίτες. Η χώρα, το 2015, «τρέκλισε» επικίνδυνα και διασώθηκε χάρη στο υψηλό αίσθημα ευθύνης που επέδειξε τότε η Αξιωματική Αντιπολίτευση και άλλες μικρές πολιτικές δυνάμεις της σημερινής αντιπολίτευσης.
Έκτοτε, νέα αχρείαστα μνημόνια ψηφίστηκαν και πολλά δισεκατομμύρια ευρώ πρόσθετα μέτρα λιτότητας ελήφθησαν, που συρρίκνώσαν το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών, «στέγνωσαν» την οικονομία και διόγκωσαν το ιδιωτικό χρέος.
Η επιχειρηματικότητα παρουσιάζει μια παραλυτική στασιμότητα, εξαιτίας της συνειδητής επιλογής της Κυβέρνησης να υπερφορολογήσει φυσικά και νομικά πρόσωπα, της αδυναμίας υλοποίησης αναπτυξιακών μεταρρυθμίσεων και προσέλκυσης επενδύσεων και της συρρίκνωσης της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία με τη διευρυμένη εσωτερική στάση πληρωμών.
Το αποτέλεσμα αυτής της ανερμάτιστης και αδιέξοδης πολιτικής είναι η οικονομία να «κατρακυλήσει» και πάλι στην ύφεση την περίοδο 2015-2016 και να παρουσιάζει ασθενική-πολύ χαμηλότερη από τις προβλέψεις-μεγέθυνση το 2017, διευρύνοντας το χάσμα με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές οικονομίες.
Με λίγα λόγια, είμαστε ως χώρα, σύμφωνα με τις διεθνείς Εκθέσεις, η μοναδική -παγκοσμίως- αρνητική αναπτυξιακή έκπληξη.
Είναι γεγονός βέβαια ότι η χώρα σήμερα προσπαθεί να επανέλθει στην κανονικότητα, να καλύψει το χαμένο έδαφος των 3 τελευταίων ετών και να ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις της στο πλαίσιο του τρέχοντος Προγράμματος.
Κανονικότητα όμως, που παρά τα «φτιασιδώματα», δεν έχει ακόμη επιτευχθεί:
– Κεφαλαιακοί περιορισμοί συνεχίζουν να υφίστανται.
– Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας υποχωρεί.
– Νέοι φόροι και πρόσθετες περικοπές στις συντάξεις επιβάλλονται.
– Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης διευρύνονται.
– Το ιδιωτικό χρέος διογκώνεται.
– Η εσωτερική στάση πληρωμών διατηρείται.
– Καταθέσεις δεν επιστρέφουν μαζικά και ουσιαστικά στο τραπεζικό σύστημα.
– Η χώρα παραμένει «απούσα» από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Η όποια δε βελτίωση παρατηρείται σε μακροοικονομικούς δείκτες, είναι σε σύγκριση με το χειρότερο σημείο στο οποίο η οικονομία «κατρακύλησε» επί ημερών της σημερινής διακυβέρνησης.
Με αποτέλεσμα, στην καλύτερη περίπτωση, το καλοκαίρι να βρεθούμε εκεί που είχαμε φτάσει το 2014.Ενώ δυστυχώς, σε μικροοικονομικό επίπεδο, οι πολίτες βρίσκονται σε πολύ δυσμενέστερη θέση σε σχέση με τότε.Αυτή η οδυνηρή για την κοινωνία πραγματικότητα αποτυπώνεται σε 3 αριθμούς:
– Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία αγγίζουν πλέον τα 133 δισ. ευρώ, αυξημένες κατά 57% από το τέλος του 2014.
– Έχουν επιβληθεί κατασχέσεις σε 1.050.000 πολίτες και κινδυνεύουν με κατασχέσεις άλλοι 700.000 περίπου.
– Δρομολογούνται πλειστηριασμοί σε 130.000 κατοικίες.
Και όμως, η Κυβέρνηση συνεχίζει να καλλιεργεί τη νέα αυταπάτη της, περί «καθαρής εξόδου από τα Μνημόνια». Προσπαθεί, με κάθε τρόπο, να φτιάξει ταμειακό απόθεμα, «στύβοντας» την πραγματική οικονομία. «Σκουπίζει» τα ταμειακά διαθέσιμα φορέων του Δημοσίου, χρησιμοποιεί εις βάρος της ρευστότητας τις «κουτσουρεμένες δόσεις» του δανείου, επιβάλλει στάση πληρωμών προς τους ιδιώτες και υπερφορολογεί νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Στην ίδια επικοινωνιακή στρατηγική εντάσσεται και η πρόσφατη έξοδος στις αγορές. Κι αυτό γιατί η Κυβέρνηση δεν αντλεί τους διαθέσιμους από το πρόγραμμα πόρους, οι οποίοι προσφέρονται με εξαιρετικά χαμηλό επιτόκιο, πολύ χαμηλότερο από αυτό των αγορών. Επιτόκιο των αγορών και spreads τα οποία, αν και αποκλιμακούμενα, εξακολουθούν να είναι πολύ υψηλότερα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, συνεπώς και ο δανεισμός ακριβός.
Αν η Κυβέρνηση ήταν αξιόπιστη, σοβαρή και υπεύθυνη, τότε τα επιτόκια δανεισμού θα ήταν πολύ χαμηλότερα. Και τότε η επιθυμητή έξοδος στις αγορές θα γινόταν με καλύτερους όρους, ειδικά σε μια περίοδο άφθονης ρευστότητας στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία, ως βήμα μιας δομημένης στρατηγικής βιώσιμης εξόδου από τα Μνημόνια. Δυστυχώς όμως σήμερα, αυτό δεν είναι εφικτό. Και αυτό γιατί η Κυβέρνηση έχει ψηφίσει νέα μέτρα λιτότητας που θα εφαρμοστούν μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, έχει δεσμευτεί σε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για πολλά χρόνια, ενώ η υλοποίηση των αναγκαίων παρεμβάσεων για τη ρύθμιση του χρέους όχι μόνο έχει μετατεθεί για μετά το καλοκαίρι, αλλά εκτιμάται ότι θα συνοδευτεί και από κάποιον αυστηρό μηχανισμό επιτήρησης και εποπτείας.
Κυρίες και Κύριοι,
Το ερώτημα συνεπώς είναι, τι πρέπει να γίνει στο πεδίο της οικονομίας, ώστε η χώρα να βγει οριστικά και βιώσιμα από το «τούνελ» της κρίσης και να προχωρήσει με κοινωνική δικαιοσύνη, αποτελεσματικότητα, συνοχή, αξιοπρέπεια και δυναμισμό. Είναι γεγονός ότι η χώρα διαθέτει αρκετά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Και κυρίως διαθέτει καλά εκπαιδευμένο και καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό, έτοιμο να προσφέρει στην προσπάθεια ανάταξης της οικονομίας μας.
Διαθέτει όμως και επιχειρηματικό δαιμόνιο, που πολλοί από εσάς διατηρήσατε, καλλιεργήσατε ή εκδηλώσατε κατά τη διάρκεια της κρίσης. Αυτές οι δυνατότητες της χώρας θα ευοδωθούν μόνο εφόσον εφαρμόσουμε εκείνες τις πολιτικές που θα τις αναδείξουν, θα τις διευκολύνουν και θα τις επιβεβαιώσουν.
Και η Νέα Δημοκρατία διαθέτει αυτές τις πολιτικές.
Έχει καταθέσει, και διαρκώς επικαιροποιεί και εμπλουτίζει, ένα ρεαλιστικό σχέδιο επίτευξης υψηλής και διατηρήσιμης ανάπτυξης, δημιουργίας ποιοτικών θέσεων απασχόλησης και ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής.
Βασικοί άξονες αυτού του σχεδίου είναι:
1ος άξονας: Η αλλαγή της δημοσιονομικής πολιτικής. Με απλοποίηση και σταθεροποίηση της φορολογικής νομοθεσίας. Και με στοχευμένη και σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών, νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Η επιλογή της Κυβέρνησης να υπερφορολογήσει τους πολίτες, την οποία κυνικά ομολόγσαν οι αρμόδιοι Υπουργοί της και κακώς αποδέχθηκαν οι εταίροι, εξάντλησε τη φοροδοτική ικανότητά τους.
Για την υλοποίηση της δικής μας πολιτικής, εκτός της χρήσης ισοδυνάμων από το σκέλος των δαπανών και της ένταξης «αφανούς» τμήματος της οικονομίας στο «εμφανές» πεδίο της, όπως έγινε και με τις μειώσεις φόρων το 2014, θα επιδιωχθεί μια νέα ρήτρα μεταρρυθμίσεων.
Ρήτρα μεταρρυθμίσεων με σκοπό την επίτευξη υψηλότερων ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης σε σχέση με τις σημερινές εκτιμήσεις των θεσμών.
Ρυθμών που θα προσεγγίζουν ή/και θα υπερβαίνουν την αναπτυξιακή δυναμική που καταγραφόταν στις δικές τους εκθέσεις το 2014.
Μερίδιο στην ανάπτυξη θα έχουν όλοι οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις, όλοι οιΈλληνες πολίτες.
Εδώ να ανοίξω μία παρένθεση: η Νέα Δημοκρατία έχει αποδείξει ότι γνωρίζει και μπορεί να αυξάνει τον εθνικό πλούτο καλύτερα και να τον μοιράζει δικαιότερα.
Μεταπολιτευτικά, η μέση τιμή των ετήσιων ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης κατά τις περιόδους που, άσκησε τη διακυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία ήταν σημαντικά υψηλότερη αυτών που πέτυχαν τα άλλα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα.
Αυτές είναι μετρημένες ιστορικές αλήθειες.
Επανέρχομαι, η αύξηση του πλούτου θα οδηγήσει στη βελτίωση της βιωσιμότητας του χρέους, και αυτή με τη σειρά της, στη σταδιακή μείωση του στόχου για τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Η επίτευξη των νέων, πιο ρεαλιστικών πλεονασμάτων θα επιτυγχάνεται πλέον μέσω της αυτοτροφοδοτούμενης αναπτυξιακής διαδικασίας, χωρίς τη λήψη πρόσθετων μέτρων λιτότητας.
Ενώ, παράλληλα, ο δημοσιονομικός χώρος που θα δημιουργηθεί, θα χρησιμοποιηθεί, σταδιακά, για περαιτέρω μειώσεις φορολογικών συντελεστών και ασφαλιστικών εισφορών.
2ος άξονας: Η υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που θα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα της οικονομίας. Με την απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης, τη ριζική βελτίωση του χωροταξικού και πολεοδομικού πλαισίου, την ταχύτατη υλοποίηση αποκρατικοποιήσεων και την προώθηση εμβληματικών επενδύσεων.
Με τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας ενός οικονομικού, παραγωγικού και κοινωνικά δικαίου Κράτους, που θα μπορεί να διαφυλάξει και να προαγάγει τις αξίες και την ταυτότητα ενός λαού.
Είναι βέβαια αλήθεια πως το Κράτος λειτουργεί συχνά με σοβαρές ατέλειες, μεγάλη ακαμψία, χαμηλή ποιότητα και κακή οργάνωση, ενώ ενσωματώνει εστίες διαφθοράς, νεποτισμού και ευνοιοκρατίας.
Αυτό όμως δεν πρέπει να μας κάνει να το ακυρώσουμε. Ούτε είναι υπεύθυνο «δια πάσα νόσο». Αντίθετα, αποτελεί παράγοντα συμπληρωματικό της σωστής λειτουργίας του «ιδιωτικού». Συνεπώς το ζητούμενο σήμερα είναι να δημιουργηθεί ένα αποτελεσματικό, ευέλικτο, σύγχρονο και παραγωγικό Κράτος. Ένα Κράτος με απλούστερές δομές, σαφείς αρμοδιότητες, ξεκάθαρους κανόνες λειτουργίας και διαδικασίες αξιολόγησης, παντού. Ένα κράτος που θα παρεμβαίνει και θα μεριμνά για τη βέλτιστη λειτουργία του μηχανισμού της αγοράς, την εξασφάλιση της μέγιστης οικονομικής αποτελεσματικότητας και την κοινωνικά δικαιότερη κατανομή του πλούτου.
3ος άξονας: Η ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.
Πως μτιορεί να γίνει αυτό;
1ον. Με την ορθολογική αξιοποίηση των διαθέσιμων Ευρωπαϊκών κονδυλίων, των νέων χρηματοδοτικών εργαλείων, του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών, Επενδύσεων και του Αναπτυξιακού Νόμου, ο οποίος παραμένει ουσιαστικά ανενεργός. Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε ένα ευρώ από τους πόρους του ΕΣΠΑ δεν έχει φτάσει στους τελικούς δικαιούχους σε 3 από τις 4 Δράσεις του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία».
2ον. Με την πλήρη εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, του οποίου οι δαπάνες, το 2017, διαμορφώθηκαν στο χαμηλότερο ύφος της τελευταίας δεκαετίας.br />Μάλιστα μέσα στα δύο τελευταία χρόνια, η Κυβέρνηση, σωρευτικά, έχει στερήσει 1,3 δισ. ευρώ από την πραγματική οικονομία, υποεκτελώντας δημόσιες επενδυτικές δαπάνες προκειμένου να εμφανίσει ένα ακόμη υψηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα.
3ον. Με την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου.
Οφειλές οι οποίες παραμένουν υψηλές, παρά την εκταμίευση 5,5 δισ. ευρώ από το Πρόγραμμα, για την αποπληρωμή τους. Αυτό οφείλεται τόσο στην ανικανότητα της Κυβέρνησης να διοχετεύσει τους διαθέσιμους πόρους στην πραγματική οικονομία, όσο και στην «εσωτερική στάση πληρωμών» που έχει επιβάλλει, δημιουργώντας-συνεχώς-νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές. Επιπλέον, εφεξής, το Δημόσιο, μέσω της υπερφορολόγησης των πολιτών, θα πρέπει να συμμετέχει στη διαδικασία αποπληρωμής τους σε αναλογία 1:1 με το Πρόγραμμα. Ενώ το 1,5 δισ. ευρώ που θα χορηγηθεί τους προσεχείς μήνες, θα είναι το τελευταίο ποσό από τους πόρους του δανείου που θα κατευθυνθεί για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών. Όσες οφειλές δεν εξοφληθούν, θα αποπληρώνονται με ίδιους πόρους, από τους φορολογούμενους, μέχρι αυτές να μηδενιστούν.
4ον. Με τη σταδιακή εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης. Αυτό που χρειάζεται είναι η εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης που θα επαναφέρει καταθέσεις στις τράπεζες, η βελτίωση της διεθνούς εικόνας της χώρας που θα μειώσει το κόστος δανεισμού των τραπεζών, και η ορθολογική αντιμετώπιση του υψηλού όγκου μη εξυπηρετούμενων δανείων, συνδυάζοντας την κοινωνική ευαισθησία με την κοινωνική ευθύνη.
4ος άξονας: Η υιοθέτηση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της οικονομίας. Παραγωγικό μοντέλο που θα οδηγήσει σε ανασύνθεση του ΑΕΠ. Στόχος, η μετάβαση σε μια ανταγωνιστική και εξωστρεφή οικονομία, προσανατολισμένη στις επενδύσεις, τις εξαγωγές και την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων κάθε κλάδου.
Δίνοντας προτεραιότητα στη βελτίωση της ποιότητας και της αποδοτικότητας, τον περιορισμό του κρατικού εναγκαλισμού και την προώθηση της διεθνοποίησης της εκπαίδευσης, της κατάρτισης, της δια βίου μάθησης, της έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης, της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας.
Πέρα όμως απόΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΑΝΑΠΛ. ΥΠ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΦΔΙΩΤΙΔΑΣ Κ. ΧΡ. ΣΤΑΪΚΟΥΡΑ ΣΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΚΠΟΗΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗΣ ΠΙΤΑΣ ΤΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΠΙΤΑΣ την ευθύνη της Πολιτείας, σημαντικό μερίδιο ευθύνης «πέφτει στις πλάτες» τις δικές σας, των επιχειρήσεων. Επιχειρήσεις που πρέπει να λειτουργούν με υπευθυνότητα, στοχεύοντας στην αποτελεσματική διαχείριση και ικανοποίηση όλων των ενδιαφερομένων μερών. Επιχειρήσεις που πρέπει να αποκτήσουν κουλτούρα εταιρικής διακυβέρνησης. Επιχειρήσεις που οφείλουν να υλοποιούν λειτουργικούς εσωτερικούς ελέγχους, να προστατεύουν και να αναδεικνύουν το περιβάλλον, να επιδεικνύουν αυξημένη εταιρική κοινωνική ευθύνη. Επιχειρήσεις που πρέπει να αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους ως εταίρους στην επιχειρηματική τους δραστηριότητα.
Κυρίες και Κύριοι,
Η υλοποίηση των πολιτικών που προανέφερα, απαιτεί 1 μία μεταρρυθμιστική, σοβαρή, υπεύθυνη, συνεκτική και αξιόπιστη Κυβέρνηση.
Και αυτό μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την πολιτική αλλαγή.
Γιατί οι Έλληνες αξίζουμε καλύτερα!!!
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας !!
